Σε πολλές αγαπημένες ταινίες του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου έχουμε παρατηρήσει ένα κάδρο στον τοίχο, με έναν άντρα που φιγουράρει αγέρωχος, επιβλητικός και με τσιγκελωτό μουστάκι.
Ο συγκεκριμένος άντρας φέρεται να είχε παρουσία σε μόλις επτά ταινίες που είχαν την υπογραφή του Φιλοποίμην Φίνου.
Πρόκειται για τις: «Η Ωραία Των Αθηνών (1954), «Χαρούμενο Ξεκίνημα» (1954), «Το Αμαξάκι»(1957), «Ο Θησαυρός Του Μακαρίτη» (1959), «Το Ξύλο Βγήκε Από Τον Παράδεισο»(1959), «Το Κλωτσοσκούφι» (1960) και «Ο Ατσίδας» (1962).
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος βάσει όσων αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα της Finos Film, είναι υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα ηθοποιός.
Το όνομα του; Βελισσάριος Κοντογιάννης.
Χαρακτηριστικό είναι, πως λίγοι είναι αυτοί που τον θυμούνται από τη συμμετοχή του σε ταινίες στις οποίες είχε φυσική παρουσία, καθώς οι πιο πολλοί τον γνωρίζουν ως πορτρέτο.
Οι περισσότερες πηγές, αναφέρουν ότι η εικόνα αυτή ανήκε στον σκηνογράφο Μάρκο Ζέρβα, ο οποίος τη χρησιμοποιούσε ως ντεκόρ.
Μάλιστα, πολλοί δημοφιλείς καλλιτέχνες της εποχής ανέφεραν ότι το πορτρέτο βρισκόταν στις αποθήκες της Φίνος και όποτε κρινόταν δυνατόν, ανασυρόταν από εκεί και απλά άλλαζε μόνο η κορνίζα του.
Ο άνδρας – μυστήριο (Βελισσάριος Κοντογιάννης) εμφανίστηκε ως πατέρας του Μαυρογιαλούρου (Λάμπρου Κωνσταντάρα) στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο», ως «θείος Τάκης» με τεράστια περιουσία στο «Η κυρία του κυρίου», στον «Θησαυρό του Μακαρίτη» η Γεωργία Βασιλειάδου τον συστήνει σαν τον θείο της, ενώ υπήρχε και σε αρκετές ακόμα ταινίες.
